Το παιδί με κινητική δυσπραξία παρουσιάζει προβλήματα στο συντονισμό και την εκτέλεση κινήσεων που θεωρούνται κεκτημένες βάσει της ηλικίας του. Στην ουσία, στην περίπτωση αυτή ο εγκέφαλος δεν επεξεργάζεται και δε μεταφέρει σωστά την πληροφορία για μια σειρά τόσο σύνθετων όσο και απλών κινήσεων. Μοιάζει σαν το παιδί να μη μπορεί να αντιληφθεί πλήρως το σώμα και τα επιμέρους μέλη του. Ως εκ τούτου, εμφανίζει δυσκολίες ή αποκλίσεις στις κινητικές του δεξιότητες και επηρεάζεται ο τρόπος ζωής του.
Η κινητική δυσπραξία συνοδεύεται από μια σειρά συμπτωμάτων που διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Σε κάθε περίπτωση, το παιδί με κινητική δυσπραξία παρουσιάζει δυσκολία στις οπτικοκινητικές του δεξιότητες, στη συναρμολόγηση κατασκευών, στο συντονισμό για την εκτέλεση απλών κινήσεων καθώς και στην οργάνωση των επιμέρους κινήσεων που συνθέτουν μια πιο πολύπλοκη κίνηση (πχ. δέσιμο κορδονιών). Ακόμα, τα παιδιά αυτά τείνουν να δυσκολεύονται στις ομαδικές δραστηριότητες. Έτσι, απομονώνονται και εμφανίζουν ψυχολογικές επιπτώσεις και συμπεριφορικές αποκλίσεις.
Η διάγνωση της κινητικής δυσπραξίας γίνεται από τον εξειδικευμένο εργοθεραπευτή μετά από εργοθεραπευτική αξιολόγηση του παιδιού. Κάθε «αδέξιο» παιδί δεν έχει κινητική δυσπραξία. Ο εργοθεραπευτής, με τις κατάλληλες διαγνωστικές διαδικασίες, θα εκτιμήσει το εξελικτικό στάδιο και την ανάπτυξη του παιδιού καθώς και τη λεπτή και αδρή κινητικότητα του ώστε να αποφανθεί για τη διάγνωση της δυσπραξίας και την αναγκαιότητα κάποιου θεραπευτικού προγράμματος.
Η κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση καθώς και η συνεργασία με το οικογενειακό περιβάλλον συντελούν στην αντιμετώπιση και τη βελτίωση των συμπτωμάτων της κινητικής δυσπραξίας. Όπως και στις περισσότερες διαταραχές, η έγκαιρη αξιολόγηση του προβλήματος είναι ανεκτίμητη. Με την πρώιμη παρέμβαση κατοχυρώνεται η καλύτερη δυνατή εξέλιξη του παιδιού με δυσπραξία.
Η κινητική δυσπραξία, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και η δυσλεξία αποτελούν εντελώς διαφορετικές διαταραχές. Η δυσπραξία αφορά στο συντονισμό και στην εκτέλεση των κινήσεων, η ΔΕΠΥ χαρακτηρίζεται από υπερκινητικότητα, αδυναμία συγκέντρωσης και παρορμητική συμπεριφορά και η δυσλεξία σχετίζεται με το γραπτό λόγο, τη δυσχέρεια στη γραφή και την ανάγνωση του. Παρόλα αυτά, έχει παρατηρηθεί πως η ΔΕΠΥ και η δυσλεξία τείνουν να συνυπάρχουν σε παιδιά με κινητική δυσπραξία.